(၁)
“ သူ .. ”
အနားနား ကပ္ၿပီး ကိုယ့္ကို ေခၚသံေလးက တကယ့္ကို တိုးတိုးေလး။
သို႔ေပမဲ့ ဗံုးတစ္လံုးအား၏ ၿပင္းၿပမွုထက္ မာသည္။
မ်က္လံုးေတြလည္း ၿပဴ းသြားသည္။ မ်က္ခံုးမ်ားလည္း ပင့္လိုက္ေသးသည္။
ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္ခ်ိဳးမ်ား ေကြးတက္သြားသည္လည္း ၿမင္ၿဖစ္ေအာင္ၿမင္လိုက္ေသးသည္။ သည္ေလာက္ေတာ့
သိသင့္သည္။ နားလည္သင့္သည္။ မမွားသင့္။ ထိုထိုအေရာင္စံုမ်ား လည္း မ်က္၀န္း၌ၿဖတ္ေၿပးသြားလိုက္ေသးသည္။
သူမ ၀ါက်ဆံုးေတာ့ ကိုယ္တစ္ခြန္းပဲေၿပာလိုက္သည္။
“ အိုေက ၿပင္လိုက္ပါ့မယ္ … ”
ဟုတ္သည္ေလ။ မွားေနသည္ဆို။ ၿပင္ရမွာပဲေလ။ မမွီလိုက္သည့္သံုးႏွစ္ေက်ာ္က
ပေရာဂ်က္၏ အေနအထားေတြအတြက္ အမွား အယြင္းက မလြဲမေသြရွိေခ်မည္။ ေကာင္းမြန္စြာ ေစတနာၿဖင့္
အမွားကို ၿပင္ေစတတ္သည္မ်ိဳး ဘ၀မွာ မသင္ခဲ့ရဖူးဘူးထင္ပ။ သူမ ကိုယ္တိုင္ေရာ အမွားအယြင္း
ကင္းစင္ပါေလသလား။
ကိုယ္ ေလပူကိုသာ မွုတ္လိုက္သည္။
(၂)
“ မဟုတ္ဘူး … ဒီလိုမဟုတ္ဘူး… ”
“ ငါရွင္းၿပမယ္ နားေထာင္ ”
ေဘးစားပြဲမို႔ အသံေတြက ၿပတ္သားသည္။ ရွင္းလင္းသည္။ စကားလံုးေတြမွ
စိတ္ခံစားမွု အနိမ့္အၿမင့္၊ အတိမ္အနက္ေတြထိ ခန္႔မွန္းမိသည္။ အရွင္းၿပခံရသူ၏ မ်က္ႏွာကိုငဲ့မၾကည့္လည္း
မအီမလည္ဆိုတာ ေသခ်ာသည္။
အရွင္းၿပခံေနရသူက ကိုယ္တို႔ဌာန၏ ကိုယ္တို႔ထက္ စီနီယာက်သူ
တစ္ေယာက္ပင္။ မည္မွ်ပင္ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္ေစကာမူ ဟို ခုနစ္ေဆြး ရွစ္ေဆြးမွ မသိမမွီလိုက္သည္မ်ားကို
စာရင္းခ်ဳပ္ဆံုးၿဖတ္သည့္အခါ အခ်ိတ္အဆက္ အလြဲအမွား နည္းနည္းေတာ့ရွိ မွာပင္ေလ။ သူမကေတာ့
ခုနစ္ေဆြး ရွစ္ေဆြးမက သည္ေနရာမွာ ရွိေနခဲ့သူကိုး။
တစ္ခြန္းၾကားလိုက္ေသးသည္။
“ Contract Dept လုပ္သမွ် ေငြစာရင္းက ေကာက္သင္းေကာက္ေနရဆိုပဲ။
”
ေနရာတိုင္း သူ႔ အခက္အခဲ၊ ပညာရပ္က်ယ္၀န္းမွု သူ႔အတိုင္းအတာႏွင့္သူရွိသည္ကို
သူမ ေမ့ေနေလသလား။
မည္သို႔ဆိုေစ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးေလးစားသင့္သည္ မဟုတ္ပါလား။
(၃)
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၾကသည္။ အားလံုး၏ ကြန္ၿပဴတာဖန္သားၿပင္မွာ
တူညီေသာ အီးေမးလ္ကို ဖြင့္ထားၾက သည္။ သူမဆီက alert email ၿဖစ္သည္ေလ။ သူေဌး၊ မန္ေနဂ်ာအားလံုးကို
ေကာ္ပီတြဲထားသည္။
“ Contract Dept က အခ်ိန္မီစာရင္းေတြ မပို႔ႏိုင္လို႔ သူတို႔ေငြစာရင္း
timing ေတြ ေအာက္ရသည္ဆိုပဲ။ ”
ေငြစာရင္းဌာနမွာ လူေလးေယာက္ရွိသည္။ က်န္သံုးေယာက္က ေၿပၿပစ္သေဘာေကာင္းၾကၿပီး
သူမတစ္ဦးသာ။ သူမတို႔ မန္ေနဂ်ာေတာင္ သူမေလာက္မဆိုးေသး။ အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာေအာင္ သည္ဒဏ္ေတြခံရအံုးပ။
(၄)
“ ဟင္ … ”
“ တကယ္ၾကီးလား … ”
“ ထင္မထားဘူးေနာ္ … ”
အာေမဋိတ္စကားလံုးေတြ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ႏွုတ္ဖ်ားမွ ထြက္က်ကုန္သည္။
(၅)
“ အမွတ္တရ ကဒ္လား ”
“ တို႔ဌာနရဲ့ လက္ေဆာင္နဲ႔အတူ တို႔ေတြလက္မွတ္ေဘးမွာ အမွတ္တရစကား
သူမအတြက္ေရးၾကတာေပါ့။ ”
“ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ”
“ ဒီမွာေလ ဒီတစ္ေယာက္ဆို လက္မွတ္ေဘးမွာ all the best တဲ့။
ဒီမွာက အသဲပံုေလးေတြ။ ေဟာ … ဒီမွာက ပန္းပင္ ပံုေလးေတြ ၿမင္လား … ”
“ အြန္ … with love
ဆိုတာက ပါေသး ”
တခ်ိဳ႕ေတြ ၿပံဳးကာ လက္ဆြဲႏွုတ္ဆက္ၾကသည္။ ပိုေကာင္းပိုၿမင့္ေသာ ေနရာကို ထြက္ခြာသြားမည့္သူမအတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းသာ ၿပံဳးေတြ။ တခ်ိဳ႕ေတြ မ်က္ရည္စို႔ၾကသည္။ အတူလက္တြဲလုပ္ကိုင္သူ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အတြက္ ခြဲခြာၿခင္း၀မ္းနည္းမွုေတြ။
ထိုအၿပံဳး၊ ထိုမ်က္ရည္ေတြ စစ္သလား၊ တုသလား ကာယကံရွင္သူတို႔သာလွ်င္ အသိဆံုးၿဖစ္မွာပါေလ။
ရင္ၿငိမ္းသူ
၂၁.၉.၂၀၁၄(တနဂၤေႏြ)
၁၂း၀၀ ေန႔လယ္ခင္း
ရင္ၿငိမ္းသူ
၂၁.၉.၂၀၁၄(တနဂၤေႏြ)
၁၂း၀၀ ေန႔လယ္ခင္း
